ماهواره اصلی نظارت بر لایه ازون درحال از کار افتادن است
به گزارش وب کنفرانس، بشر بزودی آگاهی زیادی را نسبت به لایه ازون که از حیات بر روی زمین در مقابل تشعشعات مضر خورشید محافظت می کند، از دست خواهد داد.
به گزارش وب کنفرانس به نقل از ایسنا، به زودی با از دست دادن ماهواره های «آئورا» (Aura ) ناسا و ماهواره «SCISAT » از آژانس فضایی کانادا، توانایی دانشمندان برای نظارت دقیق بر ترکیباتی که لایه ازون را تخریب می کنند و گردش استراتوسفر را تغییر می دهند، کاسته می شود.
محققان در «انجمن هواشناسی بولتن مارس آمریکا» اخطار می دهند که نبود ماهواره ای برنامه ریزی شده برای جایگزینی با هرکدام از این ماهواره ها، بزودی سبب به وجود آمدن «برهوت داده» در رابطه با استراتوسفر می شود.
به نقل از ساینس نیوز، «دیوید فاهی»(David Fahey )، دانشمند جوی از اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا می گوید: ما سال ها به این مورد فکر می کردیم. این ماهواره ها از امروز با غیاب یک چراغ راهنما در آینده بزودی از کار خواهند افتاد.
در حالیکه بازیابی لایه ازون به صورت غیر قابل پیشبینی در عرض جغرافیایی میانی نیم کره شمالی متوقف شده است، ماهواره های مختص به این کار درحال نابودی هستند.
کارشناسان اخطار می دهند که با افزایش مقدار زباله های فضایی از ماهواره های درحال مرگ، مواد مخرب داخل لایه ازون آزاد می شوند. علاوه بر این، دانشمندان توانایی خویش را برای نظارت بر اثرات زیان آور آتشسوزی های جنگلی و تزریق هواپخش به لایه استراتوسفر از دست خواهند داد.
سایر ابزارها به نظارت بر لایه ازون ادامه خواهند داد. مسئله ای که از بین خواهد رفت، توانایی اسکن کامل استراتوسفر است. این کار جهت یافتن موادی است که می توانند به لایه ازون صدمه برسانند.
«راس سالاویچ»(Ross Salawitch )، یکی از نویسندگان و دانشمند جوی در دانشگاه «مریلند» از «کالج پارک» می گوید: این مسئله مانند اینست که اسکن «MRI» و «CAT» را برداریم و فقط به اسکن با پرتو ایکس ادامه دهیم. ما می دانیم که چه اتفاقی دارد برای ازون می افتد. چیزی که ما نمی دانیم دلیل آن است.
ماهواره «SCISAT» در سال ۲۰۰۳ به آسمان رفت و سال بعد ماهواره «آئورا» بعد از آن فرستاده شد. از آن زمان تاکنون، این ماهواره ها درک دانشمندان را از لایه استراتوسفر و لایه ازون ارتقاء داده اند.
تا اواسط سال ۲۰۲۶، پنل های خورشیدی ماهواره «آئورا» قادر به تأمین انرژی عملیاتی آن نخواهد بود. با وجود این که «SCISAT » از نظر نظریه می تواند تا حدود سال ۲۰۳۵ در مدار باقی بماند، این فضاپیما هم اکنون ۱۸ سال از عمر برنامه ریزی شده خود بیشتر عمر کرده است.
زمانیکه ماهواره ها از کار بیفتند، دانشمندان دسترسی به اندازه گیری های روزانه جهانی گازهای ویرانگر ازون مانند گازهای هالوژن را از دست خواهند داد. منشأ بیشتر این گازها در مواد شیمیایی و مواد ساخته شده توسط انسان ها است.
یک توافقنامه بین المللی در سال ۱۹۸۹ برای حذف تدریجی مواد مخرب لایه ازون تصویب گردید، اما بدون مشاهدات حاصل از هر دو ماهواره، مطالعه این که چگونه این مواد به لایه ازون صدمه می رسانند، دشوارتر خواهد بود.
علاوه بر این، داده های «SCISAT» و «آئورا» نشان دادند که چگونه دود ناشی از آتشسوزی های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ جنگل های استرالیا به لایه ازون صدمه رسانده است.
«لیات جاگله» (Lyatt Jaeglé)، شیمیدان جَو از دانشگاه واشنگتن در سیاتل می گوید: ما هم اکنون در شروع تلاش هایمان برای درک چگونگی این اتفاق هستیم.
محققان پیشنهاد کرده اند که انتشار آتشسوزی های جنگلی می تواند اثرات قابل توجهی بر لایه ازون داشته باشد. تزریق ذرات معلق استراتوسفر در مقیاس بزرگ، یک روش کاربردی برای کاهش گرمایش آب و هواست که می تواند اثراتی شبیه به زمستان آتشفشانی داشته باشد. این بدان معناست که ذرات معلق در هوا به صورت بالقوه می توانند به لایه ازون در قسمت های بزرگی از کره زمین صدمه بزنند.
سالاویچ، فاهی و جاگله همگی موافق هستند که از دست دادن توانایی نظارت بر این تأثیرات یک نگرانی بزرگ است.
دو ماهواره برای جانشینی احتمالی با ماهواره های «SCISAT» و «آئورا» توسط ناسا و آژانس فضایی اروپا درنظر گرفته شده اند. یکی از آنها «کاوشگر متغیر توموگرافی فروسرخ جَو»(CAIRT) است، مفهومی که آژانس فضایی اروپا برای مأموریت بعدی کاوشگر زمین خود درحال بررسی آن است.
این ماهواره مشاهدات جهانی از لایه ازون، بخار آب، ذرات معلق در هوا و ترکیبات مخرب ازون را عرضه خواهد نمود. تصمیمات در ارتباط با این برنامه ها در اواخر سال جاری اعلام خواهد شد.
در همین حال، ناسا درحال بررسی «واکنش تروپوسفر استراتوسفر با استفاده از کاوشگر نور با تفکیک عمودی فروسرخ»(STRIVE) است.
جاگله، محقق ارشد این تیم علمی می گوید: این ماهواره از قابلیت های نظارتی «آئورا» برخوردار است، با این تفاوت که وضوح بهتر و پوشش بیشتری را عرضه می دهد.
سالاویچ می گوید: اگر یکی از این ماهواره های جانشین احتمالی واقعاً جایگزین شوند، واضح است که خبر خوبی است. ما همچنان علاقمند به نظارت و بازیابی لایه ازون هستیم.
منبع: وب كنفرانس
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب