ابداع یک ماده شبیه به پوست برای کاهش عفونت کاتترهای داخل وریدی
به گزارش وب کنفرانس، محققان «دانشگاه تگزاس ای اند ام» یک ماده شبیه به پوست را بعنوان بستری جهت بررسی و کاهش عفونت های ناشی از کاتترهای داخل وریدی ابداع نموده اند.
به گزارش وب کنفرانس به نقل از ایسنا، پروتزهای پیشرفته که ساخت آنها اغلب با موادی مانند لاستیک های سیلیکونی ممکن می شود، حالا می توانند یک کاربرد غیرمنتظره و سودمند را در مهندسی پزشکی پیدا کنند.
به نقل از وبسایت رسمی «دانشگاه تگزاس ای اند ام»، نمونه های شبیه به پوست که از نوعی لاستیک سیلیکونی معروف به «اکوفلکس»(Ecoflex) ساخته شده اند، می توانند بعنوان بستری برای ارزیابی خطر عفونت های باکتریایی ناشی از کاتترهای داخل وریدی و آزمایش سنسورهای پوشیدنی در بین سایر کاربردهای زیست پزشکی عمل کنند. پژوهش «دانشگاه تگزاس ای اند ام»(Texas A&M) نشان داده است که نمونه های ساخته شده از اکوفلکس را میتوان برای شبیه سازی بافت های واقعی پوست، تر شوندگی، قابلیت ارتجاعی، شرایط رشد و چسبندگی باکتری ها مهندسی کرد.
«ماجد عثمان الثومیری»(Majed Othman Althumayri) پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار داشت: ما معتقدیم این ماده نویدبخش مطالعه عفونت ناشی از باکتری هایی است که به صورت طبیعی روی پوست وجود دارند. هدف ما ایجاد یک ماده شبیه به پوست با موادی بود که میتوان آنها را به آسانی خریداری کرد. اکوفلکس نه تنها جهت استفاده آسان است، بلکه میتوان آنرا با حداقل مراحل اضافی به سرعت بهره برد.
آلثومیری افزود: ما در یافتن روش های جلوگیری از عفونت کاتترهای داخل وریدی کند عمل کرده ایم. یک دلیل می تواند این باشد که ما پلت فرم های مناسب را برای آزمایش کاتترهای جدید یا سنسورهای زیستی پوشیدنی و آموزش کارکنان نداریم تا بتوانیم میزان عفونت ها را کاهش دهیم.
محققان برای رفع این شکاف به اکوفلکس ۰۰-۳۵ روی آوردند که زیست سازگار است و برای کاربردهای متعدد استفاده می شود. آنها ابتدا قالب هایی را از محل های رایج ورود داخل وریدی مانند آرنج، دست و ساعد ایجاد کردند. سپس، آنها با ریختن اکوفلکس در چارچوب های حاوی استخوان ها و لوله های مصنوعی که بعنوان رگ ها عمل می کردند، ماکت هایی را شبیه به پوست ساختند.
در مرحله بعد، محققان بررسی کردند که آیا نمونه های اکوفلکس شبیه به پوست دارای خصوصیت های مشابه پوست واقعی هستند یا خیر. آنها ترشوندگی، چسبندگی باکتریایی و خصوصیت های مکانیکی مانند کشسانی و انعطاف پذیری نمونه ها را بررسی کردند و دریافتند که مدلهای اکوفلکس می توانند زبری پوست انسان را با حاشیه خطای ۷.۵ درصد تقلید کنند. علاوه بر این، تصویربرداری با وضوح بالا نشان داد که باکتری ها می توانند به مدل مشابه پوست بچسبند و روی آن رشد کنند.
سپس محققان در یک آزمایش مهم، قرار دادن کاتتر داخل وریدی را در یک دست مصنوعی پوشیده در اکوفلکس شبیه سازی کردند. دست مصنوعی به صورت موثر فازهای رشد باکتری را مدل سازی کرد و نشان داد که میتوان اندام مصنوعی را برای اجرای اقدامات کنترل عفونت و بهبود طراحی دستگاههای پزشکی مانند کاتتر مورد استفاده قرار داد.
با این حال، محققان خاطرنشان کردند که آزمایش های کنونی آنها به صورت کامل شرایط دنیای واقعی را مدل سازی نمی کنند.
این پژوهش در مجله «Scientific Reports» به چاپ رسید.
منبع: webmeet.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب