ابداع رشته های اسپاگتی 200 بار نازک تر از تار مو
به گزارش وب کنفرانس، در این عکس شما درحال مشاهده رشته هایی از پاستا در مقیاس نانو هستید که با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی گرفته شده است.
به گزارش وب کنفرانس به نقل از ایسنا، این نازک ترین اسپاگتی جهان است، اما نمی توان آنرا میل کرد، چون که ۲۰۰ برابر نازک تر از تار موی انسان است و این یعنی تشخیص آن در بشقاب و حتی پختن آن با چشم غیر مسلح نشدنی است.
به نقل از نیو اطلس، محققان کالج دانشگاهی لندن(UCL) در کوشش برای ایجاد الیافی متخلخل جهت کمک به بهبود زخم ها و رشد مجدد بافت، رشته های نانومقیاسی را از مخلوط آرد و یک مایع ابداع نموده اند.
این یک رویکرد در دسترس و سازگار با محیط زیست برای توسعه مواد داربستی است که با عنایت به نوع ترکیب آن، از نظر فنی شبیه به پاستا یا همان ماکارونی خودمان است.
این تیم از روشی به نام الکتروریسی(electrospinning) استفاده کردند که در آن میتوان از پلیمرهای مصنوعی یا طبیعی برای تولید اجزای فیبری برای وسایل پزشکی و عوامل درمانی برای رفع از دست دادن بافت بهره برد.
الکتروریسی شامل تغذیه محلول از راه یک سوزن و اعمال ولتاژ بسیار بالا به سوزن مذکور است. این سبب می شود جت نازکی از محلول از سوزن بیرون برود و سپس روی یک جمع شونده رسوب کند. آن جت در حالیکه در هوا حرکت می کند تحت حرکات کششی و شلاقی قرار می گیرد و ازاین رو ما نانوالیاف خشک شده جامد را به شکل حصیر مانند روی جمع شونده به شکل رسوب می بینیم.
در حالیکه ماکارونی خوراکی با استفاده از آرد و آب تهیه می شود، محققان از آرد و اسید فرمیک استفاده کردند، چونکه اسید فرمیک تجمع های بزرگ مارپیچی را که نشاسته تشکیل می دهد، می شکند. بدون اسید فرمیک، لایه های مارپیچی برای تشکیل بلوک های سازنده این نانوالیاف بسیار بزرگ هستند. اسید فرمیک همینطور با پرواز جت سیال از راه هوا به صفحه فلزی جمع شونده در فرایند الکتروریسی تبخیر می شود.
محققان در مقاله خود که در مجله Nanoscale Advances انتشار یافته است، اشاره کردند که قطر اسپاگتی آنها فقط ۳۷۲ نانومتر است که در واقع «نازک ترین ماکارونی جهان» لقب می گیرد.
با این ضخامت، هر رشته از این نانو اسپاگتی را نمی توان به وضوح توسط هر دوربینی یا میکروسکوپی که با نور مرئی کار می کند، ثبت نمود. ازاین رو تصاویری که در بالا می بینید در واقع تصاویری بر مبنای الگوی الکترون هایی هستند که با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی بوجود آمده اند.
مقاله دیگری که سال جاری در مجله نیچر انتشار یافت، استفاده از پلیمرهای طبیعی و مصنوعی را در فرایند الکتروریسی برای ایجاد نانوالیاف برای بهبود زخم ها و کمک به رشد مجدد بافت توضیح داد.
این شیوه مشابه با تشکیل این نانوپاستا است. با این وجود محققان کالج دانشگاهی لندن مشتاق هستند تا نوآوری خویش را بیشتر بررسی نمایند، چونکه استفاده از آرد آسان است، ازاین رو تولید آن در مقیاس انبوه باید آسان باشد.
آنها به بررسی این اسپاگتی فوق العاده نازک ادامه خواهند داد تا ببینند چقدر سریع تجزیه می شود، چگونه با سلول ها تعامل می کند و چطور می توان آنرا در مقادیر زیاد ساخت.
منبع: وب كنفرانس
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب