ریه مینیاتوری که می تواند در تحقیقات دارویی استفاده گردد
به گزارش وب کنفرانس، محققان بریتانیایی بافت مینیاتوری از ریه ساختند که می تواند جهت بررسی اثرات دارویی روی ریه استفاده گردد. آنها برای آزمایش عملکرد این بافت به بررسی اثر اکسید گرافن و نانولوله کربنی چندجداره روی بافت ریه پرداختند. نتایج نشان داد که نانولوله ها برهمکنش جدی تر با بافت ریه دارند.
به گزارش وب کنفرانس به نقل از ایسنا، مینی ریه انسانی که توسط دانشمندان دانشگاه منچستر ساخته شده، می تواند در هنگام قرار گرفتن در معرض نانومواد خاص، رفتاری شبیه به ریه واقعی داشته باشد. با این کار احتیاج به استفاده از حیوانات در کارآزمایی های بالینی به حداقل می رسد.
دکتر ساندرا ورانیک، زیست شناس سلولی و نانولوژیکولوژیست که رهبری این تیم تحقیقاتی را به عهده دارد، اعتقاد دارد که مدلهای حیوانی در لابراتوار ها کاملا حذف نمی شوند، اما این ریه مصنوعی مینیاتوری می تواند میزان استفاده از حیوانات را خیلی کم کند.
ارگانوئیدهای ریه در یک ظرف حاوی سلول های بنیادی انسان رشد می کنند و ساختارهای چند سلولی و سه بعدی دارند که خصوصیت های کلیدی بافت های انسانی مانند پیچیدگی سلولی را باز آفرینی می کند. آنها به صورت فزاینده ای برای درک بهتر بیماری های مختلف ریوی، از فیبروز کیستیک گرفته تا سرطان ریه و بیماری های عفونی همچون SARS-COV-۲ استفاده می شوند.
با این وجود، توانایی آنها در گرفتن پاسخ بافت به قرار گرفتن در معرض نانومواد تابحال بررسی نشده است. برای مشخص شدن رفتار این مدل ارگانوئید در مقابل نانومواد کربنی، دکتر رحف ایسا، در گروه تحقیقاتی ورانیک، روشی را برای وارد کردن دوز دقیقی از نانومواد کربنی در لومن ارگانوئید ارائه نمود. این ساختار رفتار واقعی اپیتلیوم ریوی آپیکال، بیرونی ترین لایه سلول های تنفسی ریه را شبیه سازی کرد.
داده های تحقیقات موجود که روی حیوانات انجام شده نشان داده است که نوعی از نانولوله های کربنی چندجداره (MWCNT) می تواند عوارض جانبی در ریه ها ایجاد نماید و منجر به التهاب مداوم و فیبروز شود. این گروه تحقیقاتی همان نتایج را با بهره گیری از ارگانوئیدهای ریه انسانی به دست آوردند. یافته های آنها نشان داد که اکسید گرافن در مخاط دستگاه تنفسی گیر می افتد، اما نانولوله های کربنی می توانند نفوذ و برهمکنش بیشتری با سلول های آلوئولار داشته باشند. در واقع این بافت مینیاتوری می تواند به بررسی تعامل میان نانومواد با بافت های انسانی در سطح سلولی کمک نماید.
منبع: وب كنفرانس
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب